ترنم
تا شهدا با شهدا
ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻧﺎﻣﻪ ي ﺷﻬﻴﺪ_ﺭﺿﺎ_ﺻﺎﺩﻗﻲ_ﻣﻬﺮ_
دوشنبه 95/12/23
🌷🌸🍃🌷🌸🍃🌷🌸🍃
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#قسمت_آخـــــر
اﻻﻥ ﻛﻪ ﻭاﺳﺘﻮﻥ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﻢ ﻣﻮﻫﺎﻱ ﺗﻨﻢ ﺳﻴﺦ ﺷﺪﻩ اﺯ ﺗﺮﺳﻲ ﻛﻪ اﻭﻧﻤﻮﻗﻊ, ﻣﻮﻗﻊ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ ﺩاﺷﺘﻴﻢ :|
ﺟﻨﺎﺯﻩ ي اﺻﻠﻲ ﺭﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﻱ ﻗﺒﺮ ﻣﻲ ﮔﺬاﺷﺘﻴﻢ
ﭼﻮﻥ ﺩﻓﻌﻪ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ و ﺭﻓﻴﻘﻢ ﺩﻓﻨﺶ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺑﺎﺯﻡ ﻣﺎ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﺷﺪﻳﻢ
ﺑﺎ ﻣﺨﺘﺎﺭ, ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻨﻮ ﺭﺿﺎ, ﺩﻭﺗﺎﻳﻲ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ ﻛﺮﺩﻳﻢ
ﻧﻴﺮﻭﻱ اﻧﺘﻆﺎﻣﻲ ﺭاﻩ ﻭﺭﻭﺩﻱ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻫﺮا ﺭﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ
اﺯ ﻃﺮﻑ ﺑﻴﺖ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﻫﻢ ﻳﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻲ اﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ,ﺩﻭﺭ ﻣﺎ ﺳﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩاﺷﺖ, ﺣﻠﻘﻪ اﻭﻝ ﺳﺮﺑﺎﺯاﻱ ﻧﻴﺮﻭﻱ ﻫﻮاﻳﻲ و ﺧﻠﺒﺎﻧﺎ
ﺣﻠﻘﻪ ﺩﻭﻡ ﺳﺮﺑﺎﺯاﻱ ﻧﻴﺮﻭﻱ اﻧﺘﻆﺎﻣﻲ و ﺣﻠﻘﻪ ﺳﻮﻡ ﻫﻢ ﺳﺮﺑﺎﺯاﻱ ﺳﭙﺎﻩ
ﻫﻤﺸﻮﻥ ﻫﻢ ﻣﺴﻠﺢ
ﺑﺎ اﻳﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﭘﺎﻫﺎﻱ ﻣﻦ ﺑﺸﺪﺕ ﻣﻴﻠﺮﺯﻳﺪ
ﺟﻨﺎﺯﻩ ي اﺻﻠﻲ ﺭﻭ ﺧﺎﻙ ﻛﺮﺩﻳﻢ ….
ﺗﻮﻱ اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺭﺿﺎ ﺭﻭ ﺩﻓﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ, ﻳﻪ ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻋﺠﻴﺒﻲ ﺗﻮﻱ ﺗﻨﻤﻮﻥ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﺟﻨﺎﺯﻩ اﺻﻠﻲ ﺭﻭ ﺧﺎﻙ ﻛﺮﺩﻳﻢ, اﻧﮕﺎﺭ اﻳﻦ ﺧﺴﺘﮕﻲ ﻳﻬﻮ اﺯ ﺑﻴﻦ ﺭﻓﺖ…
و ﭼﻨﺎﻥ ﺁﺭاﻣﺸﻲ اﻭﻣﺪ ﺗﻮﻱ ﻭﺟﻮﺩﻣﻮﻥ ﻛﻪ ﻓﻘﻄ ﺧﺪا ﻣﻴﺪﻭﻧﻪ و ﺑﺲ….
ﺭﺿﺎ ﻋﻼﻗﻪ ي ﻋﺠﻴﺒﻲ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ ﺩاﺷﺖ
ﻭاﻗﻌﺎ ﺩﻟﺪاﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﺁﺧﺮﺷﻢ ﻳﻪ ﺟﻮﺭﻱ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﺷﺒﻴﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ ﺑﻮﺩ …
ﭼﺸﻢ ﺗﻴﺮ ﺧﻮﺭﺩﻩ,ﺩﺳﺖ و ﺑﺎﺯﻭﻱ ﻗﻠﻢ ﺷﺪﻩ
ﭘﺎﻫﺎﻱ ﻗﻠﻢ ﺷﺪﻩ…
اﻣﻴﺪﻭاﺭﻡ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﻋﻜﺴﺸﻮ ﻧﺒﻴﻨﻴﺪ ….
#پـــــایان….
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#عقاب_تیز_پرواز_آسمان_آبی_ایران
«داستان زندگی این شهید بزرگوار برای اولین بار
💢به روایت دوست “گمنام"شهید گرانقدر
اﺩاﻣﻪي ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻧﺎﻣﻪ ي ﺷﻬﻴﺪ_ﺭﺿﺎ_ﺻﺎﺩﻗﻲ_ﻣﻬﺮ_
دوشنبه 95/12/23
🌷🌸🍃🌷🌸🍃🌷🌸🍃
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#قسمت_پنجـــــم
ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮاﻳﻂﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﻜﺮﻱ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪاﺭﻩ, ﻳﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﭘﺮﻭاﺯ ﻣﻴاﺭﻥ و ﺗﻮﺷﻮ ﭘﺮ ﻣﻴﻜﻨﻦ
اﺯ ﻋﻠﻲ اﺻﻐﺮ ﻭاﻗﻌﺎ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﻤﻮﻧﺪ
ﻳﻪ ﺗﻴﻜﻪ اﺯ اﺳﺘﺨﻮاﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﺿﺎ ﭼﺴﺒﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻛﻼﻩ و ﺭﻭﻱ ﺁﺏ اﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ
ﻫﻤﻮﻥ ﻳﻪ ﺗﻴﻜﻪ ﺭﻭ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺗﻮﻱ ﻳﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﭘﺮﻭاﺯ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﺩاﺩﻥ
اﻭﻣﺪﻳﻢ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﻬﺮﺁﺑﺎﺩ, اﻭﻧﺠﺎ ﻫﻢ ﻣﺮاﺳﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ, ﺑﻌﺪﺵ ﺑﺎ ﺁﻣﺒﻮﻻﻧﺲ اﻭﻣﺪﻳﻢ اﺳﺪﺁﺑﺎﺩ
ﭼﺸﻢ ﺳﻤﺖ ﺭاﺳﺘﺶ ﺭﻭ ﻣﺎ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ اﺳﺪﺁﺑﺎﺩ ﺩﻓﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ
ﻧﻤﻴﺸﺪ ﺩﻭﺗﺎ ﺗﻴﻜﻪ اﺯ ﻳﻪ ﺁﺩﻡ, ﺟﺎﻫﺎﻱ ﺩﻭﺭ و ﺟﺪا اﺯ ﻫﻢ ﺩﻓﻦ ﺑﺸﻦ
ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ ﻛﻨﻴﻢ……
ادامه دارد….
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#عقاب_تیز_پرواز_آسمان_آبی_ایران
«داستان زندگی این شهید بزرگوار برای اولین بار
💢به روایت دوست “گمنام"شهید گرانقدر
🌸🌸
اﺩاﻣﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻧﺎﻣﻪ ي ﺷﻬﻴﺪ_ﺭﺿﺎ_ﺻﺎﺩﻗﻲ_ﻣﻬﺮ
دوشنبه 95/12/23
🌷🌸🍃🌷🌸🍃🌷🌸🍃
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#قسمت_چهـــــارم
💢اﻣﺎ ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ اﺯ ﺭﻭﺯ ﺷﻬﺎﺩﺕ….
ﺭﺿﺎ و ﻋﻠﻲ اﺻﻐﺮ ﻣﻴﺮﻥ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﺖ و ﺩﺭ ﺭاﻩ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﻣﻴﻜﻨﻦ ﻛﻪ ﻳﻪ ﭼﺮﺧﺸﻲ ﺭﻭﻱ ﻣﻨﻂﻘﻪ ي ﻣﺎﻧﻮﺭ ﺳﭙﺎﻩ و ﺑﺴﻴﺞ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻦ,ﺁﺧﻪ ﭘﻨﺠﻢ ﺁﺫﺭ ﺭﻭﺯ ﺑﺴﻴﺞ ﺑﻮﺩ, ﺳﭙﺎﻩ ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻮﺭ ﺩاﺷﺖ
اﻳﻨﻬﺎ ﻣﻴﺮﻥ ﺭﻭ ﻣﻨﻂﻘﻪ و ﻳﻜﻲ ﺩﻭﺗﺎ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻫﻮاﻳﻲ اﺟﺮا ﻣﻴﻜﻨﻦ ﻣﺜﻞ ” اﻳﻨﻮﺭﺕ ” ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻤﻮﻥ ﺣﺎﻟﺘﻲ ﻛﻪ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ ﻣﻌﻠﻖ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻴﻜﻨﻪ
و ﭼﻨﺪﺗﺎ ﺩﻭﺭ ﻣﻴﺰﻧﻦ.
ﻳﻪ ﻣﻮﺷﻚ ﺳﺮﮔﺮﺩاﻥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﺸﺪ اﺯ ﻛﺠﺎ اﻭﻣﺪ و ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻱ اﻳﻨﺎ, ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ ﻳﻪ ﺑﺎﺭ ﺭﻓﺖ ﺗﻮﻱ ﺁﺏ, اﺯ ﺁﺏ اﻭﻣﺪ ﺑﻴﺮﻭﻥ و ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻓﺖ ﺗﻮﻱ ﺁﺏ و ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﺪ
ﺳﻂﺢ ﺩﺭﻳﺎ ﺁﺗﻴﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ
ﻭﻗﺘﻲ ﻳﻪ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﻣﻴﺸﻪ, ﺟﺴﻢ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﻣﺘﻼﺷﻲ ﻣﻴﺸﻪ :|
و ﻋﻠﻲ اﺻﻐﺮ …
ﺣﺘﻲ ﺯﻣﻴﻦ ﻫﻢ ﻻﻳﻖ ﺗﻦ ﻋﻠﻲ اﺻﻐﺮ ﻧﺒﻮﺩ
و ﺑﻨﺪ ﺑﻨﺪ اﻋﻀﺎﻱ ﺑﺪﻧﺶ,ﺑﺎ ﻫﻮا و ﺩﺭﻳﺎ ﻳﻜﻲ ﺷﺪ
#ادامـــــه_دارد….
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#عقاب_تیز_پرواز_آسمان_آبی_ایران
«داستان زندگی این شهید بزرگوار برای اولین بار
💢به روایت دوست “گمنام"شهید گرانقدر
🌸🌸
اﺩاﻣﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻧﺎﻣﻪ ي ﺷﻬﻴﺪ_ﺭﺿﺎ_ﺻﺎﺩﻗﻲ_ﻣﻬﺮ_
دوشنبه 95/12/23
🌷🌸🍃🌷🌸🍃🌷🌸🍃
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#قسمت_سوم
ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺭﺿﺎ ﺭﻭ ﺩﻳﺪﻡ, ﺩﻗﻴﻘﺎ ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ اﺯ ﺷﻬﺎﺩﺗﺶ ﺑﻮﺩ
ﭼﻬﺎﺭﺭاﻩ ﺧﺎﻛﺮﻳﺰ ﻭاﻳﺴﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻳﻢ و ﺩاﺷﺘﻴﻢ ﺣﺮﻑ ﻣﻴﺰﺩﻳﻢ
-اﻳﻦ ﭼﻬﺎﺭﺭاﻩ اﻻﻥ ﺑﻪ اﺳﻢ اﻳﻦ ﺷﻬﻴﺪ اﺳﺖ,ﺑﻌﺪا ﻋﻜﺴﺸﻮ ﻣﻴﮕﻴﺮﻡ و ﻣﻴﻔﺮﺳﺘﻢ ﻭاﺳﺘﻮﻥ - ﻳﻪ ﻟﺒﺎﺱ و ﺷﻠﻮاﺭ ﺳﻔﻴﺪ, ﺯﻳﺮ ﻛﺎﭘﺸﻦ ﺧﻠﺒﺎﻧﻴﺶ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ
ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆﻲ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺑﺎﻫﺎﺵ, ﭼﻨﺪ ﻗﺪﻡ ﺭﻓﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺎﺭﻭ ﺑﻮﺳﻴﺪ و ﺭﻓﺖ….
ﻳﺨﻮﺭﺩﻩ ﺩﻭﺭﺗﺮ اﻳﺴﺘﺎﺩ و ﺑﺎﺯﻡ ﺑﺮﮔﺸﺖ و ﻧﮕﺎﻫﻤﻮﻥ ﻛﺮﺩ و اﺷﻜﺎﺷﻮ ﭘﺎﻙ ﻛﺮﺩ و ﺭﻓﺖ…
اﻳﻦ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺑﻮﺩ
ﭼﻮﻥ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪﺵ ﻫﻢ ﺧﻄ ﻣﻮﺑﺎﻳﻠﺶ ﻗﻂﻊ ﺷﺪ ﻫﻢ ﺗﻠﻔﻦ ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺘﺶ ﺗﻮﻱ ﭼﺎﺑﻬﺎﺭ
ﺗﺎ ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ اﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ اﺯ ﺭاﺩاﺭ ﺷﻴﺮاﺯ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ و ﺧﺒﺮ ﺷﻬﺎﺩﺗﺸﻮ ﺑﻬﻤﻮﻥ ﺩاﺩ
اﻭﻧﻤﻮﻗﻊ ﻣﻦ ﺗﻬﺮاﻥ ﺩاﻧﺸﺠﻮ ﺑﻮﺩﻡ, ﺧﻮﻧﻪ م ﭼﻬﺎﺭﺩﻳﻮاﺭﻱ ﺑﻮﺩ, ﺩﻡ ﻏﺮﻭﺏ ﺑﻮﺩ ﺩاﺷﺘﻢ ﻣﻴﺮﻓﺘﻢ ﺧﻮﻧﻪ, ﺩﻭﺭ ﻓﻠﻜﻪ ﺻﺎﺩﻗﻴﻪ ﻭاﻳﺴﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﻴﺎﺩ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ ﮔﻔﺖ اﻳﻨﺠﻮﺭﻱ ﺷﺪﻩ, اﻭﻧﺠﺎ, اﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭﻱ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪﻧﻪ ﻳﻪ ﺧﺒﺮ, ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺭﻭﻱ ﭘﺎﻫﺎﻡ ﻭاﻳﺴﻢ
ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺎ ﺯاﻧﻮ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺯﻣﻴﻦ
ﺭﺿﺎ اﻳﻨﺎ ﺧﻮﻧﺸﻮﻥ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻗﻠﻌﻪ ﺣﺴﻦ ﺧﺎﻥ,ﺷﻬﺮﻗﺪﺱ,
اﻭﻧﻤﻮﻗﻊ ﺳﺎﻛﻦ اﻭﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩﻥ,
ﺭﻓﺘﻢ ﺧﻮﻧﺸﻮﻥ, ﻗﻴﺎﻣﺘﻲ ﺑﻮﺩ….
ﺻﺒﺤﺶ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﭼﺎﺑﻬﺎﺭ و ﺭﺿﺎ و ﻋﻠﻲ اﺻﻐﺮ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ
ﻣﺎﺩﺭ ﺭﺿﺎ ﻣﻴﮕﻔﺖ ﺑﺎﻳﺪ. ﻗﻠﻌﻪ ﺣﺴﻦ ﺧﺎﻥ ﺩﻓﻦ ﺑﺸﻪ
ﻛﻠﻲ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻡ ﻛﻪ اﻻ و ﺑﻼ ﺭﺿﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻨﺎﺭ ﺩاﻳﻴﻢ ﺩﻓﻦ ﺑﺸﻢ ﺑﻌﺪ اﺯ ﺷﻬﺎﺩﺗﻢ
ﺑلاخره با کلی تلاش و صحبت ﻣﺎﺩﺭ گرامی شهید ﺭاﺿﻲ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﺭﺿﺎ ﺭﻭ اﺳﺪﺁﺑﺎﺩ ﺩﻓﻦ ﻛﻨﻴﻢ…..
ادامه دارد….
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#عقاب_تیز_پرواز_آسمان_آبی_ایران
«داستان زندگی این شهید بزرگوار برای اولین بار
💢به روایت دوست “گمنام"شهید گرانقدر
🌸🌸
اﺩاﻣﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻧﺎﻣﻪ ي ﺷﻬﻴﺪ_ﺭﺿﺎ_ﺻﺎﺩﻗﻲ_ﻣﻬﺮ_
دوشنبه 95/12/23
🌷🌸🍃🌷🌸🍃🌷🌸🍃
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#قسمت_دوم
در سال 84/7/1 ﻣﺪﺭﻙ ﭘﺮﻭاﺯﺵ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺖ, ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﻗﻴﻘﺶ ﻳﺎﺩﻣﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﻫﻢ ﺭﻓﺘﻴﻢ و ﮔﺮﻓﺘﻴﻤﺶ
اﺯ ﻗﺒﻠﺘﺮﺵ ﻫﻢ ﺭﺿﺎ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﺑﻮﺩ
ﻳﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻧﻮﮊﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﻨﻮاﻥ ﺁﻣﻮﺯﺷﻲ
ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻴﺮﻓﺘﻢ ﭘﻴﺸﺶ
ﺩاﻳﻴﺶ ﺳﺎﻝ ﻫﺸﺘﺎﺩ و ﺩﻭ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ, « اﻣﻴﺮ ﺳﺮﺗﻴﭗ ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺭﺿﺎﻳﻴﺎﻥ» ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻫﻤﺪاﻥ, ﺗﻮﻱ ﺁﺳﻤﻮﻥ اﺑﺮﻱ, ﺗﻮﻱ ﻳﻪ ﭘﺮﻭاﺯ ﺁﻣﻮﺯﺷﻲ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﻛﻮﻫﻬﺎﻱ ﻗﻴﺪاﺭ ﺯﻧﺠﺎﻥ
اﻳﻨﻜﻪ ﭼﺮا ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ ﻫﻢ, ﺧﻮﺩﺵ, ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﻋﺠﻴﺒﻴﻪ, ﺗﻮﻱ ﻧﺖ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﭼﺮا, ﺧﻮاﺳﺘﻴﻦ ﻣﻦ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﻭاﺳﺘﻮﻥ ﺷﺮﺡ ﻣﻴﺪﻡ
ﻋﺼﺮﻫﺎ, ﺗﻮﻱ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﻴﺮﻓﺘﻴﻢ ﻗﺪﻡ ﺯﺩﻥ, ﻳﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻻﺷﻪ ﻫﺎﻱ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻫﺎﻱ ﺳﻘﻮﻁ ﻛﺮﺩﻩ ﺭﻭ ﻧﮕﻬﺪاﺭﻱ ﻣﻴﻜﺮﺩﻥ, ﻻﺷﻪ ي ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻱ شهید ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺭﺿﺎﻳﻴﺎﻥ ﻫﻢ ﺑﻴﻦ اﻭﻧﺎ ﺑﻮﺩ و ﺭﺿﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﺮﺩ
ﺁﺧﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ, ﺭﺿﺎ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻫﻮاﻳﻲ ﺷﻴﺮاﺯ ﺑﻮﺩ, ﺑﻬﺶ ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﺩاﺩﻥ ﺑﺎ ﻫﺰاﺭ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﻳﺮﺗﺮ اﺯ ﺧﺎﻛﺴﭙﺎﺭﻱ ﺭﺳﻴﺪ
اﺯ ﺷﻴﺮاﺯ ﺧﻮاﺳﺘﻦ ﺑﺎ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎي ﺗﺮاﺑﺮﻱ ﺑﻴﺎﻥ ﻫﻤﺪاﻥ ﻛﻪ ﻫﻮا ﭼﻮﻥ ﺧﻴﻠﻲ اﺑﺮﻱ ﺑﻮﺩ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻦ ﺑﻴﺎﻥ و ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻮﺷﻬﺮ
اﺯ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﻫﺰاﺭ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺭﺳﻮﻧﺪ
ﺑﮕﺬﺭﻳﻢ….
ﻳﻪ ﺟﺎﻱ ﺧﺎﻟﻲ ﺗﻮﻱ ﻗﻂﻌﻪ ﺷﻬﺪاﻱ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻫﺮاﻱ ﺷﻬﺮﻣﻮﻥ,ﺩﻗﻴﻘﺎ ﭘﻴﺶ ﻗﺒﺮ شهید ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺭﺿﺎﻳﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﺿﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﺮﺩ اﻭﻧﺠﺎ و ﺭﻭ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ اﻳﻨﺠﺎ,ﺟﺎﻱ ﻣﻨﻪ
ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻴﺮﻓﺘﻴﻢ ﺳﺮ ﻗﺒﺮ ﺩاﻳﻴﺶ ﻳﻪ اﺣﺘﺮاﻡ ﻧﻆﺎﻣﻲ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ و ﭼﺸﻤﺎﺵ ﺧﻴﺲ ﻣﻴﺸﺪ و ﻣﻴﺮﻓﺖ ﺗﻮﻱ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺵ
ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ, ﺟﺎﻱ اﺑﺪﻳﺶ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﺟﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ, ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻨﺎﺭ ﺩاﻳﻴﺶ. « اﻣﻴﺮ ﺳﺮﺗﻴﭗ ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺭﺿﺎﻳﻴﺎﻥ»……
ادامه دارد….
#زندگی_نامه
#شهید_رضا_صادقی_مهر
#عقاب_تیز_پرواز_آسمان_آبی_ایران
«داستان زندگی این شهید بزرگوار برای اولین بار
💢به روایت دوست “گمنام"شهید گرانقدر
🌸🌸
