​🌷🌸🍃🌷🌸🍃🌷🌸🍃
#زندگی_نامه 

#شهید_رضا_صادقی_مهر

#قسمت_دوم
در سال 84/7/1  ﻣﺪﺭﻙ ﭘﺮﻭاﺯﺵ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺖ, ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺩﻗﻴﻘﺶ ﻳﺎﺩﻣﻪ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﻫﻢ ﺭﻓﺘﻴﻢ و ﮔﺮﻓﺘﻴﻤﺶ
اﺯ ﻗﺒﻠﺘﺮﺵ ﻫﻢ ﺭﺿﺎ ﺧﻠﺒﺎﻥ ﺑﻮﺩ

ﻳﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻲ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻧﻮﮊﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﻨﻮاﻥ ﺁﻣﻮﺯﺷﻲ

ﺯﻳﺎﺩ ﻣﻴﺮﻓﺘﻢ ﭘﻴﺸﺶ
ﺩاﻳﻴﺶ ﺳﺎﻝ ﻫﺸﺘﺎﺩ و ﺩﻭ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ, « اﻣﻴﺮ ﺳﺮﺗﻴﭗ ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺭﺿﺎﻳﻴﺎﻥ» ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻫﻤﺪاﻥ, ﺗﻮﻱ ﺁﺳﻤﻮﻥ اﺑﺮﻱ, ﺗﻮﻱ ﻳﻪ ﭘﺮﻭاﺯ ﺁﻣﻮﺯﺷﻲ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﻛﻮﻫﻬﺎﻱ ﻗﻴﺪاﺭ ﺯﻧﺠﺎﻥ
اﻳﻨﻜﻪ ﭼﺮا ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ ﻫﻢ, ﺧﻮﺩﺵ, ﺩاﺳﺘﺎﻥ ﻋﺠﻴﺒﻴﻪ, ﺗﻮﻱ ﻧﺖ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﭼﺮا, ﺧﻮاﺳﺘﻴﻦ ﻣﻦ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﻭاﺳﺘﻮﻥ ﺷﺮﺡ ﻣﻴﺪﻡ
ﻋﺼﺮﻫﺎ, ﺗﻮﻱ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﻴﺮﻓﺘﻴﻢ ﻗﺪﻡ ﺯﺩﻥ, ﻳﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻻﺷﻪ ﻫﺎﻱ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻫﺎﻱ ﺳﻘﻮﻁ ﻛﺮﺩﻩ ﺭﻭ ﻧﮕﻬﺪاﺭﻱ ﻣﻴﻜﺮﺩﻥ, ﻻﺷﻪ ي ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎﻱ شهید ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺭﺿﺎﻳﻴﺎﻥ ﻫﻢ ﺑﻴﻦ اﻭﻧﺎ ﺑﻮﺩ و ﺭﺿﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﺮﺩ
ﺁﺧﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺷﻬﻴﺪ ﺷﺪ, ﺭﺿﺎ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻫﻮاﻳﻲ ﺷﻴﺮاﺯ ﺑﻮﺩ, ﺑﻬﺶ ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﺩاﺩﻥ ﺑﺎ ﻫﺰاﺭ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ و اﻟﺒﺘﻪ ﺧﻴﻠﻲ ﺩﻳﺮﺗﺮ اﺯ ﺧﺎﻛﺴﭙﺎﺭﻱ ﺭﺳﻴﺪ
اﺯ ﺷﻴﺮاﺯ ﺧﻮاﺳﺘﻦ ﺑﺎ ﻫﻮاﭘﻴﻤﺎي ﺗﺮاﺑﺮﻱ ﺑﻴﺎﻥ ﻫﻤﺪاﻥ ﻛﻪ ﻫﻮا ﭼﻮﻥ ﺧﻴﻠﻲ اﺑﺮﻱ ﺑﻮﺩ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻦ ﺑﻴﺎﻥ و ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻮﺷﻬﺮ
اﺯ ﺑﻮﺷﻬﺮ ﺑﺎ ﻫﺰاﺭ ﺑﺪﺑﺨﺘﻲ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺭﺳﻮﻧﺪ
ﺑﮕﺬﺭﻳﻢ….
ﻳﻪ ﺟﺎﻱ ﺧﺎﻟﻲ ﺗﻮﻱ ﻗﻂﻌﻪ ﺷﻬﺪاﻱ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻫﺮاﻱ ﺷﻬﺮﻣﻮﻥ,ﺩﻗﻴﻘﺎ ﭘﻴﺶ ﻗﺒﺮ شهید ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺭﺿﺎﻳﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﺿﺎ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎ ﺣﺴﺮﺕ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻴﻜﺮﺩ اﻭﻧﺠﺎ و ﺭﻭ و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ اﻳﻨﺠﺎ,ﺟﺎﻱ ﻣﻨﻪ
ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻴﺮﻓﺘﻴﻢ ﺳﺮ ﻗﺒﺮ ﺩاﻳﻴﺶ ﻳﻪ اﺣﺘﺮاﻡ ﻧﻆﺎﻣﻲ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ و ﭼﺸﻤﺎﺵ ﺧﻴﺲ ﻣﻴﺸﺪ و ﻣﻴﺮﻓﺖ ﺗﻮﻱ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺵ
ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ, ﺟﺎﻱ اﺑﺪﻳﺶ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﺟﺎﻳﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﻴﺨﻮاﺳﺖ, ﻳﻌﻨﻲ ﻛﻨﺎﺭ ﺩاﻳﻴﺶ. « اﻣﻴﺮ ﺳﺮﺗﻴﭗ ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻆﺎﻫﺮ ﺭﺿﺎﻳﻴﺎﻥ»……
ادامه دارد…. 
#زندگی_نامه

#شهید_رضا_صادقی_مهر 

#عقاب_تیز_پرواز_آسمان_آبی_ایران
«داستان زندگی این شهید بزرگوار برای اولین بار 
💢به روایت دوست “گمنام"شهید گرانقدر
 

🌸🌸