ترنم
تا شهدا با شهدا
ادامه رمان😌
#رمان_مدافع_عشـــق
#قسمت_7
هوالعشـــــق
دو ڪوهه حسینیه باصفایـے داشت ڪه اگر آنجا سر بہ سجده میگذاشتـے بوی عطر از زمینش به جانت مے نشست.
سر روی مهر میگذارم و بوی خوش را باتمام روح و جانم میبلعم…
اگر اینجا هستم همه از لطف خـــداست…
الهـے شڪرت…
فاطمه گوشه ای دراز ڪشیده و چادرش را روی صورتش انداخته…
_ فاطمه؟!!…فاطمه!!…هوی!
_ هوی و….! .لاالله الا الله….اینجا اومدی آدم شے!
_ هر وخ تو شدی منم میشم!
_ خو حالا چته؟
_ تشنمه…
_ وای تو چرا همش تشنته!ڪله پاچہ خوردی مگه؟
_ واع بخیل!..یه آب میخواما…
_ منم میخوام… اتفاقاً برادرا جلو در باڪس آب معدنـےمیدن…
قربونت برو بگیر! خدا اجرت بده
بلند میشوم و یڪ لگد آرام به پایش میزنم:خعلـےپررویـے
از زیر چادر میخندد…
سمت در حسینیه میروم و به بیرون سرڪ میڪشم، چندقدم آنطرف تر ایستادهای و باڪس های آب مقابلت چیده شده.
تو مسئولـــــــے
آب دهانم را قورت میدهم و سمتت مےآیم….
_ ببخشید میشه لطفا آب بدید؟
یڪ باڪس برمیداری و سمتم میگیری
_ علیڪم السلام!…بفرمایید
خشڪ میشوم …ســلام نڪرده بودم!
چقدخنـــگم…
دستهایم میلرزد، انگشتهایم جمع نمیشود تا بتوانم بطری ها را از دستت بگیرم…
یڪ لحظه شل میگیرم و از دستم رها میشود…
چهره ات درهم میشود ،ازجا میپری و پایت را میگیری…
_ آخ آخ…
روی پایت افتـــاده بود!
محڪم به پیشانـےام میزنم
_ وای وای…تروخدا ببخشید…چیزی شد؟
پشت بمن میڪنـے،میدانم میخواهـے نگاهت را از من بدزدی…
_ نه خواهرم خوبم!….بفرمایید داخل
_ تروخدا ببخشید!… الان خوبید؟…
ببینم پاتونو!….
باز هم به پیشانـے میڪوبم! چراچرت میگی عاخه
با خجالت سمت درحسینیه میدوم.
صدایت را ازپشت سر میشنوم:
_ خانوم علیزاده!…
لب میگزم و برمیگردم سمتت…
لنگ لنگان سمتم می آیـے با بطری های آب…
_ اینو جا گذاشتید…
نزدیڪ ترڪه مےآیـے، خم میشوی تا بگذاری جلوی پایم…
ڪه عطرت را بخوبـے احساس میڪنم
بوی یاس میدهـے…
همه وجودم میشود استشمام عطرت…
چقدر آرام است…. یاس نگاهت….
ادامہ دارد…
تــازه داره قشنگ میشہ ها…
نویسنده این متن:
#میم_سادات_هاشمے
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط ترنم در 1395/12/25 ساعت 01:16:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید